نیایش

خدایا ، ستایش برای توست به خاطر آن تندرستی که همچنان از آن برخوردارم و ستایش برای توست بر این بیماری که در تنم پدید آوردی .

ای معبود من ، نمی دانم کدام یک از این دو حالت به شکر گزاری سزاواتر است و ستایش در کدام یک از این دوهنگامه شایسته تر . آیا هنگام تندرستی که روزهای پاکیزه خود را بر من گوارا ساخته بودی و مرا در طلب خشنودی و بخشش خود به نشاط آورده بودی و به فرمانبرداری خود توفیق می دادی و نیرو می بخشیدی ، یا هنگام بیماری که مرا به آن آزمودی و آن را همچون نعمتی به من ارزانی کردی تا بار سنگین گناه را بر پشت من سبک گردانی و مرا از آلودگی های نافرمانی پاکیزه سازی و هشدارم دهی که توبه کنم و به یادم آوری که قدر نعمت پیشین را بدانم و و زنگار گناه را از دلم بزدایم .و در این میان چه بسیار کارهای پسندیده را که فرشتگان در کارنامه ی من بر قلم آوردند ، بی آنکه دلی در آن اندیشه کند و زبانی بدان سخن گوید ، و اندامی با  آن به رنج افتد ، بلکه هر چه بود ، از فضل و بخشش و احسان تو بود در حق من .

خدایا ، بر محمد و خاندانش درود فرست و آنچه را خود بر سرم می آوری بر من آسان ساز ، مرا از پلیدی گناهان پیشین پاکیزه کن و از گزند آنچه کرده ام  دور فرما . شیرینی تندرستی را در من پدید آور و گوارایی سلامت را بر من بچشان ، و چنان کن که چون از از این بیماری به در روم ، خود را به آمرزشت رسانم و بهبود حالم با گذشت تواز گناهانم پیوند خورد و چون از چنبر اندوه رهایی یابم ، به گستره رحمتت پای نهم و تندرستی ام با گشایش و آسایش از سوی تو همراه شود .

تنها تویی که بی مزد و منت احسان می کنی ، و با بی شایستگی ما ، نعمت می دهی . بسیار بخشنده و احسان کننده ای ، و دارای بزرگی و بزرگواری .

 نیایشی از صحیفه ی سجادیه